71 წლის პენსიონერი ქვისმთლელი ჟოაო პერეირა, რომელიც ამჟამად თევზჭერით ირჩენს თავს, უკვე მეხუთე წელია, ივნისის დადგომას ელოდება, მიდის რიო-დე-ჟანეიროს მახლობლად მდებარე სანაპიროზე, ჯდება ქვიშაზე და ელოდება, როდის გამოჩნდება მისი პინგვინი დინ-დიმი.

.

2011 წელს ჟოაომ სანაპიროზე შემთხვევით მომაკვდავი პინგვინი აღმოაჩინა, რომელიც მაზუთში იყო ამოთხვრილი. მოხუცმა პინგვინი შინ წაიყვანა, მოუარა და დინ-დიმი შეარქვა. მთელი კვირა დასჭირდა ბუმბულის ნავთობის ნარჩენებისგან გასაწმენდად. ჟოაო პინგვინს თევზს ყოველ დღე აჭმევდა ძალების მოსაკრებად. როდესაც დინ-დიმი გამოჯანმრთელდა, მოხუცს სხვა გზა არ დარჩა: უნდა გაეშვა ფრინველი თავისუფლებაზე და შეჩვეოდა აზრს, რომ მას ვერასოდეს ნახავს.
.

როგორი იყო მისი განცვიფრება, როდესაც რამდენიმე თვის შემდეგ დინ-დიმი კუნძულზე დაბრუნდა, იცნო თავისი გადამრჩენელი და გაჰყვა მას შინ. ახლა პინგვინი წელიწადში 8 თვეს ჟოაოსთან ატარებს, დანარჩენ დროს კი არგენტინისა და ჩილეს სანაპიროებზე. იმისთვის, რომ მოხუც ჟოაოს შეხვდეს, პინგვინი დინ-დიმი 8046 კილომეტრს მოცურავს.
.

თავად ჟოაო ყვება, რომ ძალიან უყვარს პინგვინი, მას როგორც საკუთარ შვილს, ისე ექცევა და სწამს, რომ ფრინველს ასევე უყვარს იგი.
.

დინ-დიმი ჟოაოს გარდა არავის იკარებს, თუკი ვინმე მიახლოებას ეცდება, ჰკორტნის და აგრესიულად იქცევა.
.

ბიოლოგი, რომელმაც ჟოაოსგან ინტერვიუ აიღო, ამბობს, რომ მსგავსი არაფერი უნახავს. როგორც სჩანს, პინგვინი მოხუცს ოჯახის წევრად მიჩნევს, შესაძლოა პინგვინადაც კი
.

როდესაც დინ-დიმი ჟოაოს ხედავს, კუდს ძაღლივით აქიცინებს და სიხარულის გამომხატველ ხმებს გამოსცემს.
.

.