როდესაც შორიდან აკვირდები ნაცნობების ცხოვრებას, რომლებსაც სიმდიდრე, ძალაუფლება, ახლობლებისა და ნათესავების სიყვარული არ აკლიათ, უნებურად ფიქრდები ადამიანებზე, რომლებიც შეგნებულად დაბლა ეშვებიან სოციალურ კიბეზე, უარს ამბობენ უწინდებურ კომფორტზე და უფრო ბედნიერი ხდებიან…

ერთმა ნიუ იორკელმა ტაქსისტმა თავის Facebook-გვერდზე დაწერა:

„მისამართზე მივედი და საყვირს დავაჭირე. რამდენიმე წუთიანი ლოდინის შემდეგ მეორედ დავაჭირე საყვირს. ვინაიდან ეს ჩემი ბოლო რეისი უნდა ყოფილიყო, წასვლაზე ვიფიქრე, მაგრამ ამის ნაცვლად, კარს მივადექი და დავაკაკუნე… „ერთი წუთით“ – მიპასუხა მოხუცმა ქალმა. მესმოდა, რომ რაღაცას მოათრევდნენ იტაკზე. ხანგრძლივი პაუზის შემდეგ კარი გაიღო. ჩემს წინაშე 90 წლის პატარა ქალი იდგა. ჩითის კაბასა და ვუალიან შლაპაში გამოწყობილი, 1940-იანი წლების კინოგმირებს ჰგავდა.